مروة ورامى قصه حقيقه من ارض الواقع

(بسم الله الرحمن الرحيم)

فى البدايه دى قصه من واقع الحياة اللى احنا عيشنها بدايه من اعجاب وحب وغيرة وكدب وخيانه ونكد وفراق
يعنى كل اللى نفسكم فيه موجود فى القصه
وطبعا اتحدى انه يكون حد عارفها او اقراها قبل كده لن انا وابطالها بس اللى عرفنها
القصه فيها شخصيات كتيييير وعايزة تركيز عشان تحسو بمعانيها
بدايه الابطال هما
مروة بنت جميله حساسه دمها خفيف واجتماعيه
رامى شاب جذاب دمه خفيف طموح ومجتهد

تعالو بقا نبدا مع اول فصل فى القصه
الفصل الاول
مروة : يوووووووه مافيش اى طرحه هاتليق على الطقم ده ولا ايه بقا انا تعبت من اللف الكتير النهارده

سحر صاحبتها : انتى يابنتى اساسا اللى مش مريحه نفسك وشكلك كده مش عايزة تشترى حاجه

مروة: يعنى انتى عايزنى اشترى اى حاجه وخلاص بقولك ايه بصى بصى فى محل هناك اهوه تعالى تعالى نشوف عنده كده

سحر: اووووووووووف اللهم طولك ياروح تعالى ياستى لما نشوف اخرتها معاكى

دخلت مروة وسحر الى المحل ووجدو شابا وسيما طويل جدا ويبتسم لهم ابسامه رقيقه

مروة : السلام عليكم ورحمه الله وبركاته
البائع : وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته اتفضلو
مروة : بص من غير كلام كتير وفرجه بقا وهرى وفرك انا عايزة طرحه تليق على الطقم ده يااحمد او يامحمد
البائع: نظر اليها نظرة غريبه كانه عايز يقولها مالها البت المجنونه دى هو حد جه جمبها

فرد قائلا:طب براحه براحه انتى محسسانى ان فى حد غصبك تدخلى هنا ثم انا اسمى رامى مش احمد او محمد

مروة: شعرت انها كانت انسانه رخمه موت فى كلامها واسلوبها فردت قائله
انا اسفه بس بجد انا تعبت من كتر اللف ثم تشرفت باسمك يارامى

رامى : ع العموم اتفضلى شوفى اللى انتى عايزاه
سحر:بصى بصى يامروة الطرحه دى حلوة ودى كمان حلوة
مروة: لا مش عجبنى خااااااالص
سحر: بصى اللى اسمه رامى ده بيبصلك ازاى بقا كل اللى موجود ده مش عاجبك ولا انتى عجبتك الواقفه والكلام معاه
مروة : اتلمى ياسحر ثم انا يعنى بقوله ايه دا هو بيسالنى انتى بتدرسى ايه وقولتله انى فى كليه تجارة بس المفاجاة بقا ان هو
طلع لسه بيدرس تخيلى بيدرس فى هندسه وبيشتغل كمان بجد
شكله انسان مجتهد اوى

سحر: طب خلصى انا زهقت وهو كمان شكله كده هايطردنا
وهنا دخل شاب اخر عليهم المحل ووقف يتحدث الى رامى ومن خلال حديثهم عرفو ان اسمه عمرو
وانه ايضا يدرس فى كليه تجارة
واخيرا وقع اختيار مروة على طرحه معينه
مروة : انا هاخد دى يارامى
رامى: الحمدلله اخيييييييييرا
مروة: ياسلام للدرجه دى زهقتك طب ماشى كتر خيرك ياسيدى
رامى : نظر اليها نظرة كلها استغراب لحديث مروة العفوى معه وكانها تعرفه من زمن طويل فرد عليها مبتسما
مازهقتنيش ولا حاجه انتى طلعتى عينى بس
مروة: ضحكت مروة ثم سالته طب ياسيدى بكام بقا الطرحه خلينى امشى عشان اريحك من الصداع اللى جبتهولك
رامى:40جنيه
مروة : اوك اتفضل بس على فكرة انت مغلوانى مووووووووت
رامى: استنى استنى يعنى ايه مغلوانى دى
مروة: هههههههه ابدا يعنى زى مابنقول على بتوع الفاكهه فكهانيه وعلى بتوع الحلويات حلوانيه
انت بقا بقا عشان غالى قولتلك مغلوانى
رامى : ههههههههه نورتى المحكمه قصدى نورتى المحل ههههههههه
وهنا تدخلت سحر
سحر: يلا بقا احنا اتاخرنا اوي يلا انتى متسمرة فى الارض كده ليه
مروة : سلام يامغلوانى
رامى : ههههههههه سلام ياغلباويه
وهنا خرجيت مروة وسحر وفضلت مروة طول الطريق سرحانه
سحر: ايييييييييييييه روحتى فين ده كله

مروة : ايه يابنتى الواحد ميعرفش يسرحله شويه يعنى
سحر: لاء بس اصلى كنت حاسه انك مزودها حبتييين مع اللى اسمه رامى ده وبتتكلمى معاه كانك عارفاه من سنين
مروة : بصراحه شخصيته عجبتنى اوى وخصوصا لما عرفت انه فى هندسه وبيشتغل فى نفس الوقت
سحر :يعنى ايه مش فاهمه
مروة : وانتى من امته بتفهمى هههههههههه
سحر : بقا كده
مروة : ياستى بهزر ايه بلاش اهزر ثم قفلى بقا خلينا نوقف تاكسى
تاكسيييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييي يييي
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد مرور اسبوع
مروة : الدرس النهارده كان رخم اوييييييييييي ومافهمتش اى حاجه
سحر: وانا كمان دماغى كانت مصدعه موووووت
مروة : ايه ده بصى مين واقف هناك ؟
سحر:مين ؟
مروة : ده رامى مش فاكراه رامى بتاع الطرح تعالى تعالى نسلم عليه
سحر: انتى مجنونه يابت انتى رامى ده يطلع مين عشان نروح نسلم عليه
مروة:رامى بتاع الطرح بصى لو مش عايزة خليكى انا هراوح اسلم عليه
سحر: خدى حدى يامجنونه طب على الله يكسفك ويطلع مش فاكرك
خدى تعالييييييييييييييييييييي
مروة : ازيك عامل ايه
رامى : وقد ظهر عليه علامات الاندهاش والاستغراب

اهلا الحمدلله
مروة وقد شعرت انه لم يتذكرها
مروة : طب الحمدلله انك بخير يامغلوانى
ذكرت كلمه مغلوانى لعله يتذكرها وبالفعل تذكرها
رامى : اهلا اهلا معلش الزهايمر بقا يابنتى وحكم السن بيخلو الواحد ينسا اسمه
مروة: ههه ولا يهمك
رامى : انتى بتعملى ايه هنا
مروة : انا باخد درس هنا
رامى : طب كويس دانتى جمب المحل علطول ابقى فوتى عليه لما تيجى الدرس تانى
مروة : ان شاء الله
فى هذه اللحظه تدخلت سحر
سحر: ازيك يارامى يلا بقا يامروة احنا اتاخرنا
مروة : طب سلام يارامى
رامى : سلام بس ماتنسيش ابقى فوتى عليه فى المحل
مروة : ان شاء الله
سحر: وده عايز منك ايه ان شاء الله
مروة: يعنى هايعوذ ايه عادى يعنى
سحر : مانا مش عارفه عشان كده بسالك ثم يعنى ايه عادى
مروة : بقولك ايه ريحك نفسك منى بقا شويه
سحر : ماشى ياست مروة هاريح نفسى منك
...................................
بعد مرور يومان
مروة: ازيك يامغلوانى عامل ايه

رامى : اهلا اهلا يامراحب
مروة : ادينى جيت زى ماوعدتك
رامى : جيتى نورتى
وفى هذه اللحظه دخل عمرو
عمرو : رامى انا وديت البضاعه للمحل التانى انا هروح بقا عشان تعبان شويه

رامى : ايه يابنى طب سلامو عليكم ازيكم اى حاجه ثم تعالا انا عايز اعرفك بمروة
مروة : اهلا ازيك ياعمرو
عمرو : سورى انا اصلا مش شايف قدامى ازيك يامروة

رامى : على فكرة مروة فى تجارة ياعمرو زيك
عمرو : بجد طب كويس والله شكلى كده هالقى ليا سند فى الكليه اخد منه المحاضرات
مروة : ههههههههه ياسيدى على الاستغلال على العموم ياسيدى مافيش مشاكل انا تحت امرك
عمرو : مرسى يامروة يلا بقا هاقولكم سلام
مروة : سلام وفرصه سعيدة ياعمرو
رامى : سلام ياسيدى ماخدناش منك غير الصداع
ثم نظر رامى لمروة
رامى: ها ياستى وانتى عاملة ايه بقا فى المذاكرة
مروة : الحمدلله تمام ادينا اهوه بنذاكر لعل وعسى
نفلح
لمحت مروة فى عين رامى كلمات لا يستطيع ان يتحدث بها
مروة : مش عارفه ليه عندى احساس انك عايز تقول حاجه
رامى : بصراحه اه
مروة : خير فى ايه
رامى : مش عارف بس حاسس انك جميله اوى عن اول مرة شوفتك فيها

شعرت مروة بكسوف شديد فردت قائله

مروة: ميرسى ااقولك سلام بقا
رامى : ايه علطول كده اكيد كلامى زعلك
مروة : لاء بس اتاخرت
رامى : طب هاتيجى تانى
مروة : ان شاء الله
...............................................
وتعددت اللقاءات بينهم كثير جدا لدرجه ان مروة كانت بتحجج بموضوع الدرس عشان تشوفه وفى يوم راحت له بعد الدرس
مروة : ازيـــــــــــــــــــــــــــــــــــــك
رامى: اهلا جيتى فى وقتك
مروة : خير اللهم اجعله خــــــــــــــــيـــــــــــــــــــــــــــــر

رامى : اصلى كنت بفكر فيكى
مروة : بتفكر فيه ؟ ليه يعنى؟

رامى: مروة انا عايز اتكلم معاكى
مروة : اتفضل ياسيدى قول شكلك عامل مصيبه

رامى : مصيبه هههههههههه هى فعلا ممكن تبقا مصيبه بصى مش هاينفع الكلام هنا تعالى اوصلك ونتكلم فى الطريق
مروة : بسسسسسسسسسس

رامى : بس ايه بقولك حاجه مهمه جدا
مروة : حاضر وامرى لله تعالى ياسيدى وصلنى وقولى فى ايه
وخرجت مروة ورامى وقد وصلو لنص الطريق ورامى لم يقل شئ

مروة : وحدووووووووووه ايه انت كنت عايز تسمعنى سكوتك خير يابنى ايه الموضوع المهم اللى كنت عايزنى فيه

رامى : اولا بلاش القفش فى الكلام كده وشغل البوابين ده انا مش بكلم واحد صحبى ثانيا انا مش ابنك ياحاجه

مروة : ههههههه ماشى بس بجد بقا فى ايه انا بدات اقلق
رامى: مروة طبعا انتى عارفه انى فى 3 هندسه بس فى حاجات تانيه فى حياتى بصراحه عايز احكيهالك
مروة : اتكلم يارامى انا سمعاك
رامى : بصى يامروة اولا انا مش عارف ايه اللى مخلينى عايز اتكلم معاكى فى الموضوع ده

مروة : رامى انا بدات اقلق فى ايه
رامى : لا ماتقلقيش انا كنت بس عايز افضفض معاكى بصى يامروة انا كبير اخواتى وعندى اخين تانين وماما موظفه وبابا فى السعوديه بس بيتنا دائما كله مشاكل عمرى ماحسيت ان فى هدوء فى بيتنا وخصوصا لما يكون بابا هنا دائما خناق وطبعا ده بسبب ان بابايا اخ وحيد على 4بنات ودائما اخواته البنات ضحكين عليه ووخدين فلوسه وطبعا ده بينرفز ماما عارفه لما تبقى مش حاسه باستقرار وانتى بيتك ده اللى انا حسه بلظبط وياريت متسالنيش انا ليه حكيتلك لانى مش اساسا ايه اللى خلانى احكيلك
مروة : انا مش هسالك لانى كان نفسى اسمع منك ولسه نفسى اسمع منك اكتر واكتر

قالت مروة هكذا وهى تحدث نفسها وتقول امال لوتعرف الحياة اللى انا عيشاها اب بعيد عننا رغم انه فى نفس البيت وام وخدها دوامه الحياة واخين كل منهم فى طريق وكله شايل همه على كتفه وماشى
رامى : ايه ضايقتك
مروة : بالعكس ليه بتقول كده
رامى : اصلك سرحتى كده مرة واحدة
مروة : لا ابدا انا بس كنت بفكر فى الكلام اللى كنت بتقوله رامى معلش انا لازم اروح دلوقت عشان اتاخرت اوى
رامى : طب هاشوفك بكرة
مروة : ان شاء الله اكيد
وبعد ما مروة قالتله كده كل واحد فيهم مشى فى طريقه
مروة لطريقها الى المنزل ورامى الى المحل